مرگ من و دل

از خانه ی ما دلبرکم شال و قبا کرد

او روح مرا از تن غمدیده جدا کرد

گفتم که چنین نیست ره بنده نوازی

آخر زچه باید که وفا دید و جفا کرد؟

ما را تو به امید به میخانه نشاندی

باید که زجور تو گله سوی خدا کرد

صد دام به راه منِ بیچاره نهادی

نامدبه لبم اینکه چه هادیدوچه هاکرد

هرلحظه به صدغمزه دلم را بربودست

ازما چه بدی دید که اینگونه خطاکرد؟

گفتم که ز مسجد بروم سوی خرابات

شاید که خیالت من بیچاره رها کرد

بی آنکه زند جام"رسا" لطف خدا بین

مرگ من و دل پیش قدوم تو روا کرد

#گیتی_رسائی